Af en toe geven wij graag het woord aan gastbloggers over een onderwerp waarin zij (ervarings)deskundige zijn. Dat hoeven niet altijd professionals uit het brede of een aanpalend vakgebied te zijn; dat kunnen ook klanten met een voor anderen relevante ervaring zijn.
Vandaag geven wij het woord aan Wendy de Gelder, die met de nodige scepsis de kliniek binnenstapte om zich te laten informeren over Hormonale Substitutie Therapie. Zij schrijft over haar struggle om die stap te zetten en beloofde een tweede verslag als ze een aantal maanden verder is.
Hoera, ik ben 50…
Zeker, zeker, wat je zegt: zeer dankbaar dát ik het mag worden en voor zover bekend ook in goede gezondheid. Maar mag ik die sociaal wenselijke gedachte voor nu alsjeblieft heel even parkeren en ingaan op het leed dat verwelking heet?
Ja. Inderdaad, dramatisch én hysterisch, maar laten we wel wezen: strikt genomen ben je als vrouw volgens de wetten der natuur niet zo bijster veel meer waard als de eicellen opdrogen en de boezem richting de grassprieten gaat.
Hm hm. Tis echt.
Nieuwe status
Geen reëel zicht meer op voortplanting?
Copy that.
Dan krijg je vanaf hier subtiel doch dringend alvast een klein zetje richting de uitgang.
Ken je ze nog: welig tierende hormonen? Die wonderlijke stofjes in je lijf die je er in de vruchtbare glorietijd (naast maandelijks bloedchagrijnig zijn) uitgeslapen en patent bij lieten lopen? Met blakende strakke wangetjes, een heerlijke volle pruik, een doorgaans stabiele gemoedstoestand én een lust for life?
Nou eh… die mag je inleveren vanaf nu. Of eigenlijk: stiekem hadden we de achterdeur al even open gezet while you where sleeping. Maar vooruit, om je tegemoet te komen laten we het peil ‘slechts’ geleidelijk aan neerwaarts gaan, uitgesmeerd over pak ‘m beet een jaartje of 8, zodat je langzaamaan kunt wennen aan je nieuwe status als droogbloem.
Fact of life.
Of toch niet?
Positive aging?
Nou nee, geen fact of life meer, zo blijkt. Waar de gemiddelde arts vroeger naar het voorhoofd wees als je weemoedig je beklag kwam doen over veel te korte nachten, frituurstandjes op de meest onhandige momenten en oncontroleerbare emotionele achtbanen, kun je nu zowaar een kansrijk gesprek aan over je leed.
Kijk, dat is een oprechte ‘hoera’ waard. Althans, als je je niet direct laat afschrikken door het lijstje dat kleeft aan het aanvullen van je hormonentekort in de droogtijd. Want dat lijstje is er.
Met die hersenkraker stapte ik de kliniek van Jeannette binnen.
Horrorlijstje
Zichtbaar stoeiend.
Zo zou ik het willen noemen, mijn positie in de stoel. Want zoals met alles komt ook het hormonen-aanvulcircus met een ‘prijs’. Verhoogde kans op borstkanker, baarmoederkanker, trombose en hart- en vaatziekten had ik gelezen… wow… moesten we het überhaupt nog over aanvullen hebben eigenlijk met dit horrorlijstje op zak?
Dit was nou niet bepaald het beeld dat ik had bij Positive Aging.
Geen wonder dat veel vrouwen in Nederland deze woeste storm maar gewoon uitzitten en de ‘ravage’ met lede ogen aanzien. Het is een kneiterhoge trapeze en je bent al dood voordat je aan het einde van de bijsluiter bent. First impression.
Maar… de soep wordt misschien toch niet zó heet gegeten. Want hoewel het horrorlijstje niet uit de lucht gegrepen is, is de daadwerkelijke verhoging van het risico relatief klein, stelt Jeannette me gerust. Het risico op al die drama’s van het horrorlijstje is voor een middelbare vrouw in De Overgang zonder hormonenaanvulling feitelijk niet heel veel minder dan met. En als je het afzet tegen bijvoorbeeld de risico’s van reguliere anticonceptie, die veel vrouwen (waaronder ik) jarenlang gebruikten zonder er 1 seconde echt bij stil te staan, valt de spanning & sensatie onderaan de streep erg mee. Thank you Jeannette! Dit maakt het plaatje al een stuk aangenamer.
Het lijstje waar we blij van worden
Als je start met hormonen aanvullen in goede gezondheid (waarvoor Jeannette een uitgebreide checklist op me had afgevuurd) en geen specifieke klachten hebt die hierdoor kunnen verergeren, kan het aanvullen je mogelijk bijzonder blij maken.
Bescherming tegen botontkalking (osteoporose) klinkt bijvoorbeeld al erg goed; knak je straks niet als een twijgje door bij een onverwachte move.
Of: afscheid nemen van nachtenlang plafonddienst en/of het kunnen meefluiten met de eerste vogels in de ochtend, oeeeeeh das fijn.
Mentaal lekker stabiel zijn, ook leuk. Erg leuk. Voor iedereen by the way (…).
Of zin hebben in Hanky Panky omdat de sluizen weer open kunnen, je bent tenslotte licht senior maar nog niet dood. Yes!
En je gezicht redden van niveau krent, leuk voor jezelf én de spiegel. Misschien ook voor je omgeving, maar laat ik niet te ver gaan.
Toch even goed afwegen dus, die keuze.
The Verdict
‘Hormonale Substitutie Therapie’ (HST), een mondje vol, is al in Nederland sinds 1960 (!) maar heeft eigenlijk vooral de laatste jaren steeds meer voet aan de grond gekregen, zo kwam ik te weten. In 2022 is de NHG-standaard (Nederlands Huisartsen Genootschap) voor De Overgang herzien en is er ein-de-lijk meer ruimte gemaakt voor hormoontherapie. Lekker op tijd Nederland… in omringende landen zijn ze al een tijdje bezig met rijpe vrouwen weer een leven geven!
Ik merkte dat nog niet alle huisartsen al mee zijn gekomen met het nieuwe protocol, maar hormoontherapeuten schieten als paddenstoelen uit de grond. En terecht als je het mij vraagt. Met lichaamseigen oftewel bio-identieke hormonen kun je jezelf als vrouw in De Overgang godzijdank een beetje bij elkaar houden. In principe tegen acceptabele risico’s die goed te monitoren zijn en met als cadeau een stukje quality of life, voor hoe lang dat ook moge zijn.
Uiteraard is de afweging persoonlijk, maar I’ve reached a verdict: ik zeg ‘pruimentijd voor de aftakeling en happy menopauze, lieve ladies’!
Ik zal laten weten hoe het bevalt.
Wendy
